Βιολογία και Θρησκευτικά στο σχολείο

Του Νίκου Τσούλια*

«Μπαίνει στην αίθουσα ο βιολόγος και μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος, όπως κι όλοι οι έμβιοι οργανισμοί, που υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρξουν στον πλανήτη μας, είναι δημιούργημα μακρόχρονης εξέλιξης και η Εξελικτική Θεωρία είναι η πιο κραταιά επιστημονική θεωρία στο Δυτικό τουλάχιστον Κόσμο και ότι η πρέπει να σεβόμαστε κάθε μορφή διαφορετικότητας, ανεξάρτητα από το αν συμφωνούμε ή όχι, και επομένως σεβόμαστε τους ομοφυλόφιλους και δεν πρέπει να τους απαξιώνουμε. Μπαίνει σε άλλη ώρα ο θεολόγος και μας διδάσκει με απολυτότητα μάλιστα ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του θεού, ότι η Εξελικτική Θεωρία έχει καταπέσει (!), ότι ο άνθρωπος παράκουσε την εντολή του θεού – με τη γνωστή ιστορία του καρπού του Δέντρου της Γνώσης – και εξέπεσε και ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι αποδεκτή από το θεό και συνιστά αμαρτία που πρέπει να την απορρίπτουμε και να την καταπολεμούμε…».

Προφανώς και στα ιερά κείμενα αλλά προπάντων στη διδασκαλία του Χριστού δεν υπάρχει πουθενά μια τέτοια θεώρηση – το αντίθετο με την έννοια της ισότητας όλων των ανθρώπων – αλλά έχει προκύψει από το διοικητική και εν πολλοίς εξουσιαστική δομή της εκκλησίας, η οποία μάλιστα εμφανίζεται και ως αποκλειστικός διαχειριστής των «ιερών πραγμάτων»! Εύλογο το ερώτημα της μαθήτριας, ερώτημα που το διατύπωνε με έμφαση και απορία. Εύλογη και η απάντηση ως προς το γενικό της μέρος και μόνο, γιατί επί της ουσίας υπάρχει πρόβλημα. Και θα το εξηγήσω στη συνέχεια. Πρώτα όμως να κάνω μια γενικού τύπου παρατήρηση. Το σχολείο ως ουσιώδης μορφωτικός θεσμός διατρέχεται από την αντιπαράθεση ιδεών και κοσμοθεωριών που αναπτύσσονται ευρύτερα στους κόλπους της κοινωνίας. Αυτό συνέβαινε πάντα και θα συμβαίνει εσαεί και θεωρώ ότι είναι και χρήσιμο. Στις εποχές μας, όπου διαμορφώνονται ευρείες ανακατατάξεις και επικρατούν πολλές αβεβαιότητες, το σχολείο έχει εισέλθει στη «ζώνη θυέλλης», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εκπαιδευτική και κοινωνιολογική βιβλιογραφία. Επί του συγκεκριμένου ζητήματος, τα πράγματα είναι απλά στην ανάλυσή της αλλά δύσκολα στην αντιμετώπισή τους. Οι διαφορές και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ επιστήμης και θρησκειών έχουν μεγάλη έκταση και ένταση στη διάρκεια της ιστορίας. Η επιστήμη – ομού με τη φιλοσοφία – προσεγγίζει την πραγματικότητα και τον κόσμο με βάση τον ορθολογισμό αλλά παράλληλα δεν ασχολείται με τα διάφορα θρησκευτικά δόγματα. Θεωρεί ότι κάθε άνθρωπος είναι απόλυτα ελεύθερος να επιλέγει τις διάφορες ερμηνευτικές εκδοχές και σε καμιά περίπτωση δεν θέτει ούτε κατά διάνοια ζήτημα απόρριψης κάποιου ανθρώπου λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Και αυτή η στάση απορρέει από την ίδια την ομορφιά της γνώσης και της παιδείας. Το ακριβώς αντίθετο γίνεται με τα θρησκευτικά δόγματα. Η ιστορία του ανθρώπου βρίθει γενικευμένων παραδειγμάτων βαρβαρότητας, καταναγκασμού και βασανιστηρίων εναντίον ανθρώπων που δεν ασπάζονταν τα δόγματά τους. Αλλά και σήμερα δυστυχώς ισχύει, πιο εκλεπτυσμένα βέβαια, η απόρριψη όχι μόνο των επιστημονικών θεωριών αλλά και των ανθρώπων που τις εκφέρουν δημιουργώντας ένα κλίμα φόβου και απειλής εν όψει της …θείας κρίσης! Δυστυχώς ο Μεσαίωνας καλά κρατεί και στις ημέρες μας και αντί η πίστη (ή η μη πίστη) να είναι απόρροια της ελευθερίας του ανθρώπου, είναι στοιχείο εκφοβισμού και καταναγκασμού! Το δυστύχημα με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ότι εισάγει τη θρησκευτική εκδοχή από πολύ νωρίς στα παιδιά με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ως μια δεδομένη βιωματική κατάσταση και να αποκτά ακόμα και συναισθηματικά ερείσματα στην ψυχή του παιδιού. Αλλά σχεδόν όλοι οι νέοι και όλα τα παιδιά που βρίσκονται στο σχολείο έρχονται εδώ για να σπουδάσουν, να υπηρετήσουν τις ποικίλες όψεις της επιστήμης και να ασκήσουν ένα επάγγελμα με βάση το corpus των επιστημονικών γνώσεων που αποκτούν. Δεν προσέρχονται στο σχολείο για να κλειστούν μέσα στα μοναστήρια και να μονάσουν, εκτός βέβαια από τις όποιες γνωστές εξαιρέσεις. Θα μπορούσε να μη συγκροτείται η θεσμική εκπαίδευση με βάση την επιστήμη; Κάτι τέτοιο δεν θα οδηγούσε απλά και μόνο σε έναν μετασχηματισμό της ελληνικού κράτος από κοσμικό σε θεοκρατικό αλλά θα άνοιγε και την πόρτα σε πολλαπλούς ανορθολογισμούς, στην επικράτηση των προκαταλήψεων και στην καταδυνάστευση της ελευθερίας του πνεύματος. Στην Ευρώπη το ζήτημα της αποκλειστικής ευθύνης της εκπαίδευσης από την πολιτεία έχει λυθεί από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Κάθε χώρα που θέλει να διαμορφώσει ένα σύγχρονο και δημιουργικό μέλλον δεν έχει άλλη λύση από το να ακολουθήσει την πορεία του ορθολογισμού και της επιστήμης αφήνοντας φυσικά – όπως πάντα έκανε – ελεύθερο το πεδίο για την ανάπτυξη του θρησκευτικού φρονήματος. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να επιβάλλονται μεσαιωνικές πρακτικές που θα αλλοιώνουν την κοσμικότητα της ελληνικής πολιτείας και την προαγωγή του ορθολογισμού στο εκπαιδευτικό σύστημα, γιατί πολύ απλά θα αναιρείτο η ουσία της παιδείας, της αγωγής και της πνευματικής καλλιέργειας.

 

* Διαβάστε το πρωτότυπο κείμενο στο ιστολόγιο του Νίκου Τσούλια στο https://anthologio.wordpress.com/2016/03/15/%CE%AF-%CE%AC-%CF%8Dep/#more-22341

Posted in Βιολογία, Εξέλιξη, Παιδεία | 344 Comments

Παρακολουθηστε το Darwin Day

Παρακολουθήστε πιο κάτω τις ομιλίες του Darwin Day που διεξάχθηκε την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016 στο Αμφιθέατρο UNESCO του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Η ομιλία του Δρα Σπύρου Σφενδουράκη

Η ομιλία του Δρα Μενέλαου Αποστόλου

Η ομιλία του Δρα Ανδρέα Δημητρίου

Η συζήτηση στο τέλος

Posted in Uncategorized | 253 Comments

Ο Κάρολος Δαρβίνος και ο ρόλος της Εξέλιξης στην Εκπαίδευση

darwinday16

Με αφορμή την επετειακή ημέρα των γενεθλίων του Κάρολου Δαρβίνου, ο Όμιλος Ανθρωπιστών Κύπρου διοργανώνει εκδήλωση με θέμα “Ο Κάρολος Δαρβίνος και ο ρόλος της Εξέλιξης στην Εκπαίδευση”.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016, στις 7μ.μ στο αμφιθέατρο UNESCO στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.
Εισηγητές στην εκδήλωση θα είναι:
– ο Δρ. Μενέλαος Αποστόλου (Καθηγητής και Ερευνητής στην Εξελικτική Ψυχολογία, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας) με θέμα “Εξελικτική θεωρία και Ανθρώπινη Ψυχολογία”
– ο Δρ. Σπύρος Σφενδουράκης (Αν. Καθηγητής Τμήματος Βιολογικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Κύπρου) με θέμα “Η Εξελικτική θεωρία ως αναγκαία συνιστώσα της σύγχρονης παιδείας”
– ο Δρ. Ανδρέας Δημητρίου (Πρόεδρος του Ερευνητικού Ιδρύματος Πανεπιστημίου Λευκωσίας και πρώην Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού) με θέμα “Η θεωρία της Εξέλιξης ως μοχλός ανάπτυξης της Επιστήμης και η θέση της στην Κυπριακή Εκπαίδευση”
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Κώστας Κωνσταντίνου, δημοσιογράφος στην εφημερίδα Πολίτης.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
Την εκδήλωση στηρίζει το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και χορηγός επικοινωνίας είναι η εφημερίδα “Πολίτης”.

Posted in Εξέλιξη, Ευφυές Σχέδιο, Παιδεία | 233 Comments

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ

Του Νίκου Τσούλια

Είναι η μεγαλύτερη αφήγηση που μπορεί να γίνει για ό,τι έχει συμβεί πάνω στον πλανήτη μας. Είναι η αφήγηση όλων των ανθρώπων όπου γης και όπου χρόνου και της ανάδυσης του ανθρώπου από τα ζωικά σκοτάδια. Είναι η αφήγηση της ίδιας της ζωής. Αλλά όσα και αν μάθουμε γι’ αυτή τη μεγάλη αφήγηση, δεν μπορεί να μας περιγράψει το μέλλον. Και ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Γιατί αν δινόταν η δυνατότητα στην ανθρώπινη σκέψη και τεχνολογία να προδιαγράψει το μέλλον μας, τότε το μέλλον δεν θα είχε καμιά γοητεία, τότε το μέλλον θα έπαυε να είναι μέλλον…

Ωστόσο πρέπει να ομολογήσουμε ότι άργησε ο στοχασμός του ανθρώπου να κατακτήσει και να κατανοήσει την αφήγηση της εξέλιξης. Έπρεπε να φτάσουμε μέχρι τον 19ο αιώνα για να διατυπωθεί η Θεωρία της Εξέλιξης από τον Κάρολο Δαρβίνο. Αλλά έκτοτε τα πράγματα αλλάζουν δραματικά και ο άνθρωπος ερμήνευσε την πορεία της μακρόχρονης ανάδυσής του. Συνέβη κάτι πολύ σημαντικό. «Ο δαρβινισμός, παρέχοντας ένα μηχανισμό για την εξέλιξη και αρνούμενος την ίδια στιγμή οποιαδήποτε τελεολογική ή βιταλιστική άποψη για τη ζωή, αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο ενός νέου Παραδείγματος (paradigm) για την εξήγηση της ζωής»[i].

Η Εξελικτική Θεωρία θα γίνει ο μεγάλος ποταμός όλων των επιμέρους επιστημονικών και φιλοσοφικών αφηγήσεων της ιστορίας του ανθρώπου. Θα μείνουν έξω απ’ αυτή τη μεγάλη θεώρηση οι θρησκευτικές δοξασίες, οι οποίες οριστικά και αμετάκλητα απέκοψαν εν τοις πράγμασι τους δεσμούς τους με κάθε έννοια κοσμικής ερμηνείας του Κόσμου και θα παραμείνουν στα δικά τους εδάφη για να επαναδιατυπώνουν διαρκώς και αενάως το Δόγμα τους και τίποτα πέραν αυτού.

Αλλά η σκέψη του ανθρώπου είναι πεδίο αναζήτησης και ελευθερίας, αυτή είναι και η μεγάλη κατάκτησή του. Η γνώση της καταγωγής μας είναι συστατικό στοιχείο της αυτογνωσίας μας. Δεν μειωνόμαστε από το γεγονός της ταπεινής καταγωγής μας. Πολύ σωστά ο μεγάλος βιολόγος Φ. Ζακόμπ θα ομολογήσει μια απλή αλήθεια. «Είναι όντως μεγαλειώδες να αποτελούμε το προϊόν του περιβάλλοντος από το να έχουμε δημιουργηθεί εσκεμμένα από μια οντότητα που κυβερνάει τον κόσμο. Θεωρώ πιο εντυπωσιακό το πέρασμά μας από την άβια μορφή στην έμβια και από την έμβια στη συνειδητή οντότητα μέσα από έναν μηχανισμό που χρειάζεται να τον εξηγήσουμε (και για τον οποίο δεν είμαι σίγουρος ότι θα τον εξηγήσουμε ποτέ πλήρως)»[ii].

Η Εξελικτική Θεωρία θα αποβεί η πρώτη επιστημονική θεωρία που όχι απλά και μόνο δεν μένει δογματική – και επομένως μη εχθρική στην κουλτούρα της επιστήμης -, αλλά θα είναι υπό διαρκή μετασχηματισμό και θα προσφέρει το ίδιο το εξελισσόμενο μοντέλο της ως σχήμα και γι’ άλλες θεωρίες που βιάζονται να αποκτήσουν την ισχύ ενός άκαμπτου νόμου, γιατί «η θεωρία της Εξέλιξης δεν είναι κάτι σταθερό, δεδομένου ότι και αυτή εξελίσσεται»[iii]. Τελικά δεν αλλάζει μόνο η ματιά μας στον εαυτό μας αλλά και η ματιά της ίδιας της επιστημονικής μας σκέψης. «Η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου αφορά ένα αρκετά πολύπλοκο σύνολο θεωριών και αλληλοεξαρτώμενων μοντέλων και εννοιών στο μηχανισμό του οποίου συμμετέχουν πολλές διαδικασίες. Έναν μηχανισμό του οποίου οι υποθεωρίες και οι έννοιες εξελίσσονται συνεχώς»[iv].

Η κοινή καταγωγή όλων των μορφών της ζωής αναδεικνύει την ιερότητα της ζωής. Η ταπεινή καταγωγή μας προσδίδει στον άνθρωπο – ως το κορυφαίο δημιούργημα αυτής της πορείας των 3,6 δισεκατομμυρίων χρόνων – τη μεγάλη ευθύνη του απέναντι στο θαύμα της ζωής. Οι κοινές ρίζες όλων των έμβιων όντων δεν καταγράφουν απλά και μόνο τη βαθιά ενότητα της ζωής, αλλά προδιαγράφουν και την κοινή πορεία και το κοινό μέλλον όλων των μορφών της ζωής, ένα μέλλον όχι σταθερό και αμετάβλητο αλλά διαρκώς μετασχηματιζόμενο και εξελισσόμενο, ένα μέλλον όπου μορφές ζωής έρχονται και φεύγουν για να υφαίνουν το νήμα της ζωής σε νέες και κατά γενική τάση σε όλο και πιο πολύπλοκες μορφές ζωής.

Η βαθιά επίγνωση της ιστορίας μας και του ρόλου μας είναι αυτή που μπορεί να μας χαρίσει μια κουλτούρα εξελικτική, μια κουλτούρα διαχρονική, τον εξελικτικό ουμανισμό. «Ο εξελικτικός ουμανισμός είναι μια απαιτητική ηθική, διότι λέει σε κάθε άτομο ότι με κάποιον τρόπο μοιράζεται την ευθύνη για το μέλλον του είδους μας, και ότι τούτη η ευθύνη για τη μεγαλύτερη ομάδα θα έπρεπε να αποτελεί μέρος της πολιτισμικής ηθικής όπως ακριβώς και η μέριμνα για το άτομο. Κάθε γενιά αποτελεί τον εκάστοτε επιστάτη όχι μόνο της ανθρώπινης γονιδιακής δεξαμενής, αλλά και ολόκληρης της φύσης στον εύθραυστο πλανήτη μας»[v].

[i] Mayr, E., Αυτή είναι η βιολογία, Αθήνα: Κάτοπτρο, σ. 21

[ii] Jacob, F. (2009), Εγκώμιο του δαρβινισμού, Ουτοπία, τ. 87, σ. 55

[iii] Jacob, F. (2009), Εγκώμιο του δαρβινισμού, Ουτοπία, τ. 87, σ. 59

[iv] Λάκκα, Λ. (2009), Οι έννοιες, οι μηχανισμοί, οι διαδικασίες της εξέλιξης… εξελίσσονται (Από τον Λαμάρκ μέχρι … τον Luca), Ουτοπία, τ. 87, σ. 235

[v] Mayr, E., Αυτή είναι η βιολογία, Αθήνα: Κάτοπτρο, σ. 292

Το άρθρο αναπαράγεται μετά από άδεια του συγγραφέα. Διαβάστε το πρωτότυπο στο https://anthologio.wordpress.com/2013/11/28/%CE%AC-%CE%AE-%CE%AD/#more-12638

Posted in Uncategorized | 238 Comments

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΒΙΟΛ. ΜΕΜΒΡΑΝΩΝ

Διαβάστε το ανανεωμένο φυλλάδιο για τις βιολογικές μεμβράνες της cyprusbiology.com εδώ

Posted in Uncategorized | 234 Comments

Η Γοητεία της Εξελικτικής Θεωρίας

darwinyoungoldΤου Νίκου Τσούλια

Είναι πλέον η πιο προβεβλημένη επιστημονική θεωρία από κοινωνικής και κοσμοθεωρητικής άποψης. Είναι η πιο μεγάλη και η πιο ουσιώδης «αφήγηση» που μπορεί να διατυπωθεί στην ιστορία του ανθρώπου, αφού αφορά την αφήγηση του μεγάλου ταξιδιού της ζωής στον πλανήτη μας. Είναι η πιο πολύπαθη επιστημονική θεωρία που συνάντησε και εξακολουθεί να συναντά με ολοένα και μικρότερη ένταση όμως τις σφοδρότερες ενστάσεις από τα θρησκευτικά δόγματα και δη από την Καθολική εκκλησία.

Ωστόσο το ταξίδι της είχε διακυμάνσεις και περιπέτειες. Από το ξεκίνημα της ελευθερίας του πνεύματος, τη γέννηση του Δυτικού στοχασμού, οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι θα θέσουν τα πρωτόλεια ερωτήματα, θα ψηλαφίσουν τις πρώτες απαντήσεις και θα καλλιεργούν προβληματισμούς και θεωρήσεις με μια ξεχωριστή επιμέλεια. Εδώ ο Εμπεδοκλής θα συλλάβει την έννοια της εξέλιξης των έμβιων όντων αλλά και θα προσφέρει – πρώτος αυτός – την εξήγηση του πώς συμβαίνει αυτή η θαυμαστή πορεία της εξέλιξης˙ θα επινοήσει τη φυσική επιλογή ως μια γενική ιδέα. Αλλά σ’ αυτή την περίοδο γεννιέται και η δημοκρατία και επικρατεί μια κουλτούρα πολυφωνίας και αντιπαράθεσης ιδεών πρωτόγνωρη και άγνωστη για τα δεσποτικά καθεστώτα της Ανατολής. Και είναι αυτός ο πλουραλισμός στο στοχασμό του ανθρώπου η δύναμη της ελευθερίας του πνεύματος. Οι απόψεις του Εμπεδοκλή θα μείνουν όμως στη σκιά της μεγάλης μορφής – της μεγαλύτερης στην ιστορία του ανθρώπου – του Αριστοτέλη και θα παραμείνουν εν αδρανεία αιώνες και αιώνες μέχρι να έλθει το κύμα της νεώτερης επιστήμης, το οποίο με βασικά εργαλεία της τη συγκροτημένη παρατήρηση και το πείραμα θα αρχίσει να τροποποιεί και να μετασχηματίζει αρκετές κρατούσες θεωρίες.

Θα έλθει ο Κάρολος Δαρβίνος που με τη συστηματικότητα της παρατήρησής του και με τον επαγωγικό λογισμό του θα επαναδιατυπώσει και θα τεκμηριώσει με τον πιο απόλυτο τρόπο την εξελικτική θεωρία. Τον Δαρβίνο και τη θεωρία του θα την πολεμήσει το κατεστημένο και οι κάθε λογής εκφράσεις της αντίδρασης που επιχειρούν με κάθε τρόπο να χειραγωγήσουν τόσο τα πορίσματα των νέων επιστημονικών θεωριών όσο και τις προεκτάσεις που επιφέρουν στο στερέωμα των ιδεολογιών και των κοινωνικών συσχετισμών. Όχι μόνο δεν θα του πιστώσουν την ορθότητα μιας «νέας ιδέας», αλλά θα επιχειρήσουν να παρακάμψουν τον πυρήνα της θεωρίας του: την κοινή καταγωγή όλων των μορφών ζωής, την εξελικτική δυναμική της φύσης και των έμβιων οργανισμών και την ενότητα της ζωής και της ύλης – που είναι οι θεμέλιοι λίθοι της κοσμοθεώρησής του – και έτι περαιτέρω θα στρεβλώνουν συνειδητά τις απόψεις του για να συκοφαντηθεί η ισχύς των συμπερασμάτων του. Θα μιλάνε για δήθεν μια ζωώδη συμπεριφορά του ανθρώπου και όχι για τη ζωική του καταγωγή, για να δημιουργήσουν σκιά στον ορθολογισμό της σκέψης του Δαρβίνου και για να ηθικοποιήσουν ένα ούτως ή άλλως στρεβλό πεδίο δογματικής θεώρησης. Θα εφεύρουν αργότερα μια άγνωστη στο Δαρβίνο αντίληψη, τον κοινωνικό δαρβινισμό, ότι δήθεν ο μεγάλος φυσιοδίφης ισχυρίζεται την ισχύ στη φύση του «νόμου του ισχυρότερου» – και αυτό προκειμένου να ενδυναμώσει την κοινωνική επικράτηση η κυρίαρχη κοινωνική τάξη της εποχής και κάθε εποχής -, όταν ποτέ στη θεωρία της εξέλιξης δεν υπάρχει καμιά τέτοια άποψη, παρά μόνο η εύνοια των καλύτερα προσαρμοσμένων πληθυσμών σε ένα συγκεκριμένο κάθε φορά φυσικό περιβάλλον.

Η Εξελικτική θεωρία είναι η πιο ολιστική επιστημονική θεώρηση, όχι απλά και μόνο γιατί αναφέρεται στο άπαν της γήινης βιόσφαιρας, αλλά και γιατί κατακτά ερμηνευτικά εργαλεία της πιο «ανοικτής σκέψης» του ανθρώπινου πνεύματος. Αναδεικνύει τη ιερότητα της ζωής μέσα από την ταπεινότητα της καταγωγής και από την επιδίωξη ενός ουμανιστικού νοήματος στον πολιτισμό. Επανατοποθετεί τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του σε μια αγαστή σχέση με τη φύση – μακριά από κάθε αλαζονική συμπεριφορά, αφού η «Φυσική Επιλογή είναι μια δύναμη έτοιμη πάντα για δράση και ασύγκριτα ανώτερη από τις ανθρώπινες αδύναμες προσπάθειες»[i] – και θέτει την έννοια της ηθικής σε πιο αυθεντική βάση. Δεν αλλάζει μόνο “επιστημονικό παράδειγμα”, αλλά τροφοδοτεί ένα νέο “φιλοσοφικό και πολιτισμικό παράδειγμα”.

Σήμερα η Εξελικτική θεωρία δεν είναι απλά και μόνο μια επιστημονική θεωρία που είναι κραταιά και πλήρως γοητευτική και διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια των κοσμικών τουλάχιστον εθνών – κρατών. Σήμερα αποτελεί και μοντέλο για κάθε επιστημονική θεώρηση που έχει ως πεδίο αναφοράς της κάποιο πολυπαραγοντικό σύστημα. Το μήνυμά της είναι θεμελιώδες για τη σκέψη του ανθρώπου: μπορούμε να ερμηνεύουμε τη φύση υπό το φως πάντα μιας εξελικτικής θεώρησης. Η ίδια η εξελικτική θεωρία εμπεριέχει στους κόλπους της μια εξελικτική πορεία. Ο μηχανισμός της βιολογικής εξέλιξης, η φυσική επιλογή, η ευφυής επινόηση του Δαρβίνου, προσφέρει πλούσια ερμηνευτικά εργαλεία για την προσέγγιση επιστημών και έρευνας όλων εκείνων των πεδίων που δεν μπορούν να προσεταιριστούν με τις κλασικές μεθόδους του θετικισμού. Και αποτελεί ο εν λόγω μηχανισμός πεδίο απελευθέρωσης νέων δημιουργικών όψεων της ανθρώπινης νόησης σε πολλούς τομείς του επιστητού: ψυχολογία, ιστορία, κοινωνιολογία, τεχνητή ευφυΐα και ρομποτική κλπ

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Η Εξελικτική θεωρία θα συμβαδίζει με την ίδια την εξέλιξη της ζωής, με την εξέλιξη του ανθρώπινου στοχασμού, με την εξέλιξη του πολιτισμού μας. Πάντα θα έχουμε νέα ερωτήματα και νέες θεωρήσεις. Πάντα οφείλουμε να είμαστε ευεπίφοροι σε νέες ιδέες και να μη δογματίζουμε και να είμαστε ταπεινοί για να κατανοήσουμε το ιερό φαινόμενο της ζωής. Πάντα θα πρέπει να αγωνιούμε μέχρι να δημιουργήσουμε έναν εξανθρωπισμένο πολιτισμό, έναν δίκαιο και όμορφο κόσμο.

Ο Δαρβίνος μάς δίνει μια όμορφη ιδέα. «Όταν δεν θα κοιτάζουμε πια ένα έμβιο ον όπως ένας πρωτόγονος κοιτάζει ένα πλοίο, σαν κάτι εξ ολοκλήρου πέρα από τις γνώσεις του, όταν θα θεωρήσουμε κάθε δημιουργία της φύσης σαν κάτι που έχει μια μακρά ιστορία – όταν θα θεωρήσουμε κάθε περίπλοκη δομή και ένστικτο ως το άθροισμα πολλών συνδυασμών που το καθένα είναι χρήσιμο στον κάτοχό του, κατά τον ίδιο τρόπο που κάθε μεγάλη εφεύρεση είναι το άθροισμα της εργασίας, της πείρας, του λογικού και ακόμα και των σοβαρών λαθών πολυάριθμων εργατών όταν θα δούμε από μια τέτοια σκοπιά κάθε έμβιο ον, πόσο περισσότερο ενδιαφέρουσα – μιλώ από πείρα – θα γίνει μελέτη της φυσικής ιστορίας!»[ii].

[i] Darwin, Ch. (2009), Η καταγωγή των ειδών, τ. Α΄, Αθήνα: Δ.Ο.Λ, σ. 98

[ii] ο.π., τ. Β΄, σ. 203-204

Διαβάστε το πρωτότυπο κείμενο από το ιστολόγιο του Νίκου Τσούλια “Παιδείας εγκώμιον” στο https://anthologio.wordpress.com/2015/10/24/%CE%AF-%CE%AE-%CE%AF-6/

Posted in Uncategorized | 260 Comments

Νέο φυλλάδιο “ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΕΝΖΥΜΑ”

Σας πληροφορούμε ότι αναρτήθηκε νέο ανανεωμένο φυλλάδιο για το κεφάλαιο “Ενέργεια-Ένζυμα” στην cyprusbiology.com. Μπορείτε να το βρείτε εδώ

Posted in Uncategorized | 687 Comments

Ασκήσεις Βιολογίας Παγκυπρίων Εξετάσεων 2003-2015

Η cyprusbiology.com ευχαριστεί τη βιολόγο Χριστίνα Περδίου για την επιμέλεια και ευγενική παραχώρηση των εκδόσεων “Ασκήσεις Βιολογίας Παγκυπρίων Εξετάσεων 2003-2015” και “Λύσεις Βιολογίας Παγκυπρίων Εξετάσεων 2003-2015“. Θεωρούμε τις δύο εκδόσεις απαραίτητες για τη σωστή προετοιμασία των τελειοφοίτων μας που θα διαγωνιστούν στη Βιολογία καθώς το σχολικό βιβλίο δεν περιέχει ασκήσεις.

Posted in Uncategorized | 227 Comments

ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΙΣ ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Αντιγράφω από το www.paideia-news.comfelekkis

Δημοσιεύθηκε σε διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό

Σύμφωνα με δελτίο τύπου του Πανεπιστημίου Λευκωσίας,  καινοτόμο έρευνα στον τομέα της Γενομικής και της Βιοϊατρικής, που τα αποτελέσματα της θα μπορούσαν να θέσουν σε αμφισβήτηση πολλές μελέτες στον τομέα της Βιολογίας και της Ιατρικής των τελευταίων χρόνων, δημοσίευσαν πρόσφατα στο διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports» του «Nature Publishing Group», ερευνητές από το Τμήμα Επιστημών Ζωής και Υγείας και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, σε συνεργασία με το Ιατρικό Κέντρο του Μάνχαϊμ του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.

Επικεφαλής της έρευνας είναι ο δρ. Κυριάκος Φελέκκης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών Ζωής και Υγείας και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Οι ερευνητές μελέτησαν τις αλληλοεπιδράσεις των μικρών μορίων RNA (miRNAs), τα οποία είναι γνωστό ότι εμπλέκονται στην ρύθμιση της έκφρασης των γονιδίων, με τα γονίδια 8 διαφορετικών ειδών (κοτόπουλου, σκύλου, αγελάδας, αρουραίου, ποντικού, πίθηκου, χιμπαντζή και ανθρώπου).

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι στα ανθρώπινα γονίδια – σε αντίθεση με τα άλλα είδη που μελετήθηκαν – η ρύθμιση της λειτουργίας τους από τα μικρό-RNA είναι απαραίτητη και αυστηρά ελεγχόμενη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι παρεκκλίσεις από αυτόν τον αυστηρό έλεγχο μπορούν να εξηγήσουν το λόγο σύμφωνα με τον οποίο κάποιες ασθένειες παρουσιάζονται στον άνθρωπο και όχι σε άλλα ζώα. Περαιτέρω μελέτη αυτού του μοριακού ελέγχου θα μπορεί να υποβοηθήσει στην κατανόηση του μηχανισμού σε μια πληθώρα ανθρώπινων ασθενειών, καθώς και στη θεραπεία τους.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι το εύρημα ότι ο ποντικός, ο οποίος χρησιμοποιείται ευρέως ως πειραματόζωο, μπορεί τελικά να μην είναι το κατάλληλο είδος για τη μελέτη των ανθρώπινων ασθενειών. Και αυτό γιατί το προφίλ της γονιδιακής του ρύθμισης είναι πολύ διαφορετικό από αυτό του ανθρώπου. Σε αντίθεση, ο αρουραίος παρουσιάζεται ως το πιο κατάλληλο πειραματικό μοντέλο. «Το όλο ζήτημα παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον, γιατί πολλά θα μπορούσε να ανατραπούν αν επαληθευθούν τα αποτελέσματα της έρευνάς μας. Αυτό θα έθετε σε αμφισβήτηση πολλές μελέτες στον τομέα της Βιολογίας και της Ιατρικής», κατέληξε ο δρ. Φελέκκης.

 

Posted in Uncategorized | 273 Comments

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ “ΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ-ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΑΚΡΟΜΟΡΙΑ”

Σας ενημερώνουμε ότι αναρτήθηκε ανανεωμένο φυλλάδιο για το κεφάλαιο “Χημεία της Ζωής-Βιολογικά Μακρομόρια” της Γ’ Λυκείου που περιέχει λέξεις-κλειδιά του κεφαλαίου καθώς και ασκήσεις. Μπορείτε να κατεβάσετε το φυλλάδιο στην σελίδα του κεφαλαίου στο http://www.cyprusbiology.com/?page_id=62

Στο ίδιο μέρος μπορείτε να βρείτε μικρού μήκους ταινίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διδασκαλία.

Posted in Uncategorized | 275 Comments